Over fietsenmakers, spoken en kippenvel in de kerk

Hallo lieve vrienden!
Gelukkig eens wat sneller een nieuw blog. Pas een paar dagen geleden maar toch weer een hoop gebeurd.
Eerst zullen we even iets vertellen over de afgelopen Purisima, hoe dat nu zit met Maria, want zo als het een goed betaamd inwoner van katholiek Granada betreft, hebben we ons natuurlijk wel even in laten lichten.
Het originele beeld, wat alleen op 28 november en 8 december de kathedraal hier aan de overkant verlaat, voor een parade door een (klein) deel van Granada, is zo’n 400 jaar oud en is hier ooit aangespoeld. Sindsdien zijn er in diverse straten van Granada bidgroepen opgezet, en in de periode 29 november t.m. 7 december verblijft een replica van Maria de hele dag in 1 van die straten, om ‘s avonds dus met veel vertoon terug gebracht te worden. Op 8 december, toen de originele Maria net weer binnen was, bracht nieuwsgierigheid Gerco zover om toch maar eens te gaan kijken in de kathedraal. Wat daar gebeurde was reden genoeg om snel Marlies te gaan halen. Maar daarover zo meteen meer. Eerst even de eerste kerkervaring van deze week, want jawel lieve mensen, ook zondag werd er een kerk bezocht, en ditmaal door onze Deense vriend Steen en Gerco samen. Diego, de zoon van onze hartsvriend Eleazar werd namelijk gedoopt. Nou, dat gaat hier wel een beetje anders als in NL. En als je niet zo’n kerkganger bent duurt zo’n rit van 2 uur best lang, maar goed, voor onze trotse pappa-vriend hebben we dat natuurlijk over en zijn we zelfs nog een keer of 20 vereeuwigd. Foto’s volgen!
Best handig trouwens: ons hot dog vrouwtje, die trouwens ook raspado verkoopt, repareert ook fietsen! Niet zo goed als de familie Vermeij natuurlijk, maar die hebben nog geen vestiging in Nicaragua.
Moeten we jullie trouwens ook nog vertellen dat we een spook hebben …
Tis echt waar luitjes. Verschillende personeelsleden apart wisten ons al een paar keer te vertellen verschijningen te zien, bijvoorbeeld de trap oplopend. Blijkt, na een beetje gespit, het verhaal al veel langer te bestaan. Oorspronkelijk dachten we dat het spook Don Daffa was, de laatste bewoner van het huis, maar via een laat familielid van 1 van de eerste bewoners lijkt het Jose Ubau is te zijn, de eerste bewoner. We hebben een foto van deze man en dus gevraagd aan het personeel de volgende keer op een gezicht te letten.
Maar niet echt om kippenvel van te krijgen hoor. Hij gedraagt zich voorbeeldig.
Wat absoluut wel een kippenvelmoment was, was dus onze tweede kerkervaring. Zoals we al schreven, zijn we toch de kathedraal maar even binnen gelopen op 8 december. Nou lieve mensen, vaak zul je ons dit niet horen zeggen, maar deze kerkervaring was zeer indrukwekkend.
Al het licht was uit, de hoempapaband die die hele week al meeliep speelde hun riedel en de zeker 2000 man in de kerk schreeuwden letterlijk M.A.R.I.A. MARIA ! M.A.R.I.A. MARIA ! M.A.R.I.A. MARIA !
Om vervolgens in een zeer luid klappen uit te barsten toen het beeld van Maria, omhuld door rook, met een onzichtbare lift, omhoog rees, naar haar sokkel bovenin de kerk.
En daar staat ze nu dus weer. Voor een jaar. Indrukwekkend!
Zo, jullie zijn weer een beetje op de hoogte.
Wij gaan ons voorbereiden op vanavond. Na de optocht van gisteravond (ook 1 in de aanloop naar kerst) is er vanavond weer een hipica. Want ook van paarden krijgen ze hier nooit genoeg.