Kijk uit Maria !

De tijd gaat zo snel, het is al weer een maand geleden dag we geblogd hebben. Echt erg.
Maar we hebben het druk lieve vrienden. En het gaat goed met het restaurant. Het hoogseizoen is praktisch begonnen en we hebben november heel goed afgesloten.
Vorige week hebben we het op 1 avond zelfs gepresteerd om 2 toeristengroepen (1 van 20 man en 1 van 13) van eten te voorzien. Tot gehele tevredenheid, en dat buiten alle andere tafels om.
Wordt ons wel eens gevraagd hoeveel zitplaatsen we dan hebben: beneden zijn dat er 40 en boven 70. Best een boel.
Nou, de straat is trouwens gemaakt en onze spandoeken hangen hoor (zie foto). Ook nog een verhaal apart: hangen de doeken 2 dagen, is dag 3 de het spandoek aan het begin van Granada weg!
En natuurlijk weet niemand iets. Na een hele dag speuren de oplossing toch gevonden. Toen wij ons spandoek op lieten hangen hebben de jongens van het spandoeken bedrijf een doek van een ander bedrijf weggehaald. Die actie was toch afgelopen. Blijkt achteraf dat 1 van de werknemers van dat andere bedrijf dacht dat wij een lopende actie hadden weggehaald, dus ons spandoek werd verruild voor een nieuwe van dus dat andere bedrijf. Die van ons? Verbrand ofzo. Bestond niet meer in ieder geval. Uiteindelijk heeft de eigenaar van dat andere bedrijf na uitgebreid excuus een nieuw spandoek voor ons betaald en ervoor gezorgd dat het keurig opgehangen werd. Probleem opgelost!
Wisten jullie trouwens dat we een hele goeie Nasi Goreng op de kaart hebben staan? Verkopen we goed, zeker aan vrijwilligers die de rijst en bonen wel een keer beu zijn. Zit je alleen met het probleem van een goeie satesaus, want het maken van een saus van die enige pot veel te dure pindakaas die je hier in Nicaragua vind levert niet het gewenste resultaat. Maar gewoon je fantasie gebruiken en uiteindelijk maken we hem helemaal zelf, vanaf de verse pinda. Supersausje! Kan Calve nog aan tippen.
En Marlies is vorige week ook nog ontvoerd!!!
Normaal komt Marlies om 12 uur naar het restaurant, maar helaas pindakaas (he, heb je die weer), deze dag had ze juist besloten iets langer te blijven liggen. Grr, op deze dag had onze lieve vriendin Eva geregeld dat Marlies lekker met haar mee zou gaan naar het meer van Apoyo. Eerst lekker lunchen en dan lekker niks, heerlijk relaxen na al die maanden hard werken. Bikini, handdoek en boek waren door Ger al stiekum bij Eva gedropt, maar waar was Marlies nu? En belangrijker, hoe kregen we haar snel op de zaak?
Bling! “He Marlies, met mij, ben je al op want over 3 kwartier komt Eduardo met een groep van 16 man lunchen, kun je vlug komen om te helpen?” Nou die is der bed uitgevlogen, rapido de douche door gerend en zich haasje repje gehaast naar ons winkeltje. Waar Eva en Gerco haar dus opwachten om te vertellen dat er dus weer eens leugens waren verteld en ze voor de rest van de dag ontvoerd werd door Eva-lief. De meiden hebben het top gehad. En terecht!
En dan Maria. Dit vraagt om uitleg. Het is de tijd van de Purisima in Katholiek Granada. Van 28 november tot en met 7 december wordt Maria elke dag de Kathedraal hier aan de overkant uit- en ingedragen, om in 1 van de 8 belangrijkste straten van Granada een dag door te brengen. Dit alles heeft te maken met de aanloop naar Kerst. De eerste dag (28/11) wordt het origineel, dit gebeurt slechts 1 keer per jaar, het park rondgedragen. De andere dagen betreft het een replica. Maar al met al duizenden mensen op de been, die ieder dag weer ons restaurant voorbijtrekken, wat dus best leuk is voor de omzet.
Maar waarom moest Maria dan toch opppassen?
Door heel Granada hangen electriciteits- en andere kabels vrij laag over de straten. Omdat Maria hoog op een kar staat lossen ze het probleem van de te laag hangende kabels op door met stokken deze bij het voorbijgaan omhoog te duwen. Toen Maria ’s avonds op de eerste dag weer veilig binnen was werd de kar richting loods geduwd, waarbij ze echter even wat kabels vergaten. Krak, stuk van de praalwagen af en de wagen vast. De kathedraal was echter al dicht en Maria kon niet meer helpen. Omdat wij hele hoge plafonds hebben, hebben wij de heren van het wagenteam onze zeer lange bezem maar geleend, die ze ’s avonds laat terug zouden brengen. Niet dus. Ons plan was dus meteen om Maria de volgende dag geen doorgang te verlenen zolang zij onze bezem niet had terug gegeven.
Volgende dag: Maria had de bezem niet bij zich maar stond, verrassing, op een andere praalwagen. Maar gelukkig kwam na afloop van de stoet 1 der duwers vertellen dat hij de bezem nog dezelfde avond terug zou brengen. Terwijl hij dit verteld, dit ga je niet geloven, en ze hadden de stokken uit de kerk nog, krak, stuk van praalwagen 2 af. Zelfde kabel! Je mag dan niet lachen, maar de bezem is inderdaad direct daarna terug gebracht. Nu alleen nog zien op welke wagen Maria vandaag arriveert. Altijd wat te beleven in Granada!