Pas 6 maanden geleden

Pas 6 maanden geleden gingen we voor het eerst naar Nicaragua. Kijken of het daar wat was. We wisten al heel lang dat we gingen emigreren. Ons hart lag oorspronkelijk in Zimbabwe maar dat bleek niet zo’n goed idee gezien de ontwikkelingen daar. Het werd Latijns Amerika. Maar in welk land dan? En hoe? Costa Rica was een mogelijkheid. Misschien Panama. We hebben veel onderzocht. Toen Nicaragua. Oorspronkelijk voor een beetje vakantie, en Granada bezoeken, waar Diana al zoveel over verteld had. Twee dagen later waren we eigenaar van een hostel. Terug naar Nederland om alles te regelen voor de grote stap en op 12 maart terug naar de stad en het land waar we ons toen al zo thuis voelden. We wisten dat het hostel niet genoeg was, dat we slechts begonnen waren en zo gebeurde het dat we het restaurant kochten. Ook weer slechts in een paar weken tijd. En nu, weer slechts een paar maanden verder runt Diana het hostel volledig en doen wij het restaurant. En afgelopen maand is het restaurant volledig gerenoveerd. Overal nieuwe stroom (220), nieuwe vloeren, muren, verf, bar, alles, echt alles is nieuw. De meubels zijn in de maak, de pooltafels zijn er en worden nu geverfd en morgen zijn ze klaar. Morgen zijn ze echt klaar met de hele verbouwing. Ruim een maand lang dagen van 17 werknemers over de vloer. Elke dag weer alles soppen. Het waren lange dagen maar hele mooie dagen. Per dag knapte er iets op. Nog 1 dag en dan zijn ze weg. Nog anderhalve week dan hebben we de meubels. De residentie aanvraag verliep niet voorspoedig. Die moest anders. Het was ook te mooi geweest als dit in 1 keer zou lukken. Maar dit leverde natuurlijk wel de nodige spanning op. Maar nu zijn we gescreend op investering en kwamen ze ons pand bekijken. Wie weet krijgen we morgen het papiertje waarmee we dan wel de aanvraag in kunnen dienen. Niet alles gaat hier snel. Personeel komt gerust gewoon niet opdagen en vertelt dan een dag later dat ze ziek waren en hebben vergeten af te bellen. En zo gebeurden er wel meer dingen de afgelopen tijd. Tot twee keer te de bodega onder water omdat de watertank overliep, drie personeelsleden extra aangenomen en al weer 1 ontslagen, op visite geweest in de barrio’s bij een goede vriend, een dag wezen vissen (met de hand en werpnet), twee vleermuizen uit ons huis gejaagd, evenals een rat en we schijnen tegenwoordig ook een huispoes te hebben die we voor het gemak maar Pim hebben genoemd. Oh ja, en de kaas die we in mei uit Nederland hebben meegenomen is ook op. En dat allemaal in 6 maanden. Zes maanden geleden gingen we allen maar kijken. Maar het kijken werd gaan. Wat vliegt de tijd. En we vliegen elkaar nog niet eens zoveel in de haren,nou veel tijd daarvoor hebben we niet. Foto’s volgen snel.