Met de zenuwen in onze keel!

En voor dat we het wisten was het dinsdag. De dinsdag van de officiële opening.
Afgelopen dinsdag was het zover, de receptie. En wat voor één, ongelooflijk! allebei netjes opgedoft en Gerco met een traditionele Guayabera aan.
Om 3 uur hadden we een uur lang traditionele dansen op het balkon. Een erg hot item en dat hebben we geweten. Was het inderdaad de bedoeling om de aandacht op het pand te trekken, dat mensen zouden denken, wat gebeurt er daar, staan er wel heel veel mensen een uur lang op straat naar ons balkon en de dansen de kijken. Wat een indruk! En toen de officiële opening, een lint voor de laatste poort. De burgemeester was er en hij en Marlies samen hebben dan eindelijk de bovenverdieping geopend. Wat een eer. En zoveel mensen op de receptie. En zo raar dat er dan geen vrienden en familie uit Nederland bij zijn. Onze vrienden van hier waren er wel allemaal, collega ondernemers, de burgemeester en zijn vrouw dus, de voormalige burgemeester, de vader van de burgemeester, de commandant van de brandweer, de commissaris van politie, de ambassadeur van Nederland, de ex-ambassadeur van Honduras, de directeur van financiën. Iedereen was er. Was het de bedoeling om de receptie maar een uurtje te laten duren, om 9 uur waren ze er nog. Doodop zijn we die nacht in slaap gevallen, dromend van alle mooie indrukken. Er moest nog heel veel gebeuren voor de opening op zaterdag, maar het eerste schot was een voltreffer.
Iedereen is zo vol lof over wat we hebben neergezet. En we zijn nog niet eens begonnen. En toen zaterdag, we hadden de eerste live band staan. Meer dan 100 man boven! We hebben uiteindelijk bijna alle tafels en stoelen uit het restaurant beneden gehaald en die ook boven gezet. We hebben de deur beneden moeten sluiten omdat het volk maar bleef komen. Langzamerhand beginnen we bevatten dat het belachelijke idee waar we aan begonnen zijn waarheid is geworden. Ook gister weer zoveel mensen, ondanks dat zondag niet echt de dag is dat mensen uitgaan. Beneden karaoke en boven mensen aan het poolen, tafelvoetbal of zomaar met een cocktail op het balkon. We lopen ons suf samen met de 12 man personeel die we intussen al hebben en dat bestand moeten we eigenlijk al weer gaan uitbreiden.
Als we niet door dat hele grote pand aan het rennen zijn lopen we te dromen, proberend te bevatten wat er allemaal gebeurt.
Oh ja, heeft Gerco op de receptie natuurlijk samen met de burgemeester de pooltafels ingewijd, sorry dat je verloren hebt burgervader.